Yazmadığın Gün Şiiri - Özcan Ataman

Bu dünyada ne umdum, ne buldum.
Galiba başının belası oldum.
Ama sen ömrümde silip, atamayacağım;
Değerini kaybetmeden, solmayacak türden
Nadide bir gülsün.
İsterim ki o hep gülsün.
Gülerken kendinden geçip,sıkıntılarından kurtulsun.
Mevla'ya şükretsin biraz da beni ansın!
Beni anarken hiç şüphe duymasın.
Her zaman yanındayım, bir kısa mesaj kadar yakın,
Uzağı yakın eyler, o sıcak iletilerin.
Olmasa o güzel gülüşün, samimi sohbetin...
O kadar alıştım ki sana dün,
İnan çekilmez olur, bana yazmadığın gün!