Yazma Rabbim Nefsi İnkarımı

Enver Ünver
232

ŞİİR


5

TAKİPÇİ

Yazma Rabbim Nefsi İnkarımı

Sevdanın imtiyazımı varki; bir zindan odasında buka halkasıyla bağlanırda çözülemez, bir daha bilinmez nasıl olur ?
Sevgiyle bir entariye bürünmüş, kimi bahar diyor, kimi güzün serecamı ,
Bir yalan dünya teranesiyle sevdanın aşıkın sazında iki tel
Bir hayalin peşinden canı düşünmeden yazda, ayazda koşar gider gönül de, yaprak döker gibi bir bahar sonu hezimeti kurur gider toprakta çarçur olur.,
Huriden miri mal gibi çöl savrulur güler yüzüne, aldırmaz atılan ateşten kumlara bir ucundan bir ucuna yanarken çöl,
Kimbilir mevsimler gelir amma, burada kül olur,
Nefsin mağlup olmadığı yerde, geçen ömür kervanına, kim derki zaman hangi vakitte güler olur?
Yazma Rabbim kendi özümü yakan nefsi inkarımı yazma defterime, bu kulun here günahı için bin defa şafaatına muhtaç, yazma,
Dünya dağılsa da, yine başım dumanlı bir dağ olur, içinde sönmeyen köz olur, yana, yana ruhuma zillet olur ?
Nerde münkirim ben, nefsimin elinden kurtulmaya alıkoymaya çokça çalıştım, kim bu avazeyi duyan olur?
Ne çare şimdi- çayırın çimenin kuruduğu yerde o gelsin diye, Hüda'ya her gün, "hayrihi ve şerrihi"nerreye baksam da hayret etsem beğensem de, beğenmesem de, gönül dünyamı yönetmeye senin kudretin emrü fermanın var,naçarım, baştan aşağı dökülür her zaman,
İman sayfasında sonsuza açılan mesaha da senin azimül kudretin yazılı ,
Dalar çöller ve kainat hülasa büklür indifa kül basar
Bir avuç dünya denilen mahal, külden bezle örtülür de yüzü bembeyaz olur;
Sur sayihasına kadar, dünya bükülür vadiler kırılır, incinir, amma, bir mevsim gelir sana el açmaya ihtiram halinde doğrulur
Evet emsalim gibi benimde mes'uliyetime asi geldiğim olmuştur lâkin, ölçüsünü bilmeden ben, zımnen kebairde bir kimseye zulmatim yok, çile çeken "ben senden muazzebim" Diyen yok,
Başka dünyaların bir dileğimiz isteğimiz muradımız olurmu diyen olursa ona cevabım ne olur ?
Yol düze çıkarsa diye niyazıma mümasil, bahtıma düşen kara yazı varmı diye merakım olur
Ne çare bir çalıdan yanarken duman çıkarsa Hüda'nın emri olmadıkça bulamam takati dermanım olmaz o bilir,
Ben bir örümcek ağına düşen ağaçtan kabuk olsam, yel estikçe celladın dişlerine daha yakın olurum diye ürkerim,
Orada bir örtü gelirse bir anda, yüce mucizen Ey Rabbi İlahi! İşte kurtarmış olursun "o zamandan" beni, bir şefaatınla zalimden,
Halbuki yok olmakla, var olmak arasındaki doğan kudretini nasibeden Rabbim, senin "künfe yekun" ile sırların hikmetin, hilkatin olur,
Önce serabım olsada gördüklerim bir an gelir ki, tecelli olur elbette tecelli de muradım olur
Şimdi her güzel nesneye, her firakın akseden sedasına bir çağırış bir davet oldu zannetme ki;
Belki göz alıcı elbisen zannettiğin cazibe bezden dikilirken üzerine dar gelir
Öyle bir libas gömleğini dileki içinde ateş olmadan, üstüne dar gelmesin çünkü ekseri ateşten kumaş kuruyunca dar olur

Enver Ünver

Enver Ünver
Kayıt Tarihi : 6.8.2020 23:06:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Enver Ünver