Yazlık evin çatlak duvarı

Çatlağından ışık sızan duvar,
Nasılda omuz verdin güçsüzlüğüme.
Ezelden düşmüştü dost sohbetlerine.
Kazanılmış bir oyundu düş,
Çıplağında tenine ak güvercinler konmuştu.
Sana dair ne varsa eskidi şimdi.
Çatlağı kendinden meshul duvar,
Nasılda yanlızsın artık.
Küçücük oluklarından geçerek büyüdü kahır.
Baktığım yöne doğru yükseldi güneş
Emsal tanımaz yangınlar çıktı eldeymemişliğimde.
Ayağımı kesen midye kabukları,
Terkettiğim sahillerin şahidi olsun ki
Ne o yaz ki heyecan var
Nede hayalin tozlu yolları,
Her gün bin bir heves ağıran tan yerinde.