Yazıyorum O Halde Varım Şiiri - Tolga Asi

''YAZMAK! ! ''; aslında bir kaç harf kalabalığının şen şakrak buluşması gibi görünsede hakikatte imla ile duyguların şuh dolu edepsizce gülüşmesidir. Bir çoğumuzun konuşmaya cesaret edemedikleri, kimimizin gözyaşları,sılanın vuslata hasrreti diyebiliriz aslında. Yada en yalın haliyle kalem ile kağıdın cilveleşmesi..
Uzun uzadıya dertlerimizi bir kaç satır aralığına sığdırmanın telaşıdır.Görülemeyen sevgilinin heceler arası sureti tümceler üstü güzelliğidir belkide.. Belkidesusmanın gizli öznesidir,susarark haykırabilmenin muazzam zevki gizlidir yazıda. Peki ya uzaklara ulaşabilmenin haklı gururuna ne demeli? Selam ve öpüşmelerle başlayan hasret ve özlemle biten birkaç el hareketi nasıl da tercüme eder bizi.. Hangi devir ve çağda olduğumuz önemli değildir onun için. Adına mektup, mesaj, ileti, durum bildirisi yada en güncel halleri ile''tweet'' deyin ilk insandan beri yazma ihtiyacı duyarız hep. Aslında iletişimin anayasasıdır yazmak. Bir başka gerçektir ki çok önemli insanoglu yazı yazabilmenin erdemiyle çağ atladı; önce yazdı, yazdığına anlam yükledi yetmedi yazının şekliyle oynayıp resim yaptı şarkı söyledi.. Yazmanın yegane güzelliğinden biride adına sanatların düzenlenmesi ugraşların verilmesi ondandırki desinatörlük hattatlık yazının en süslü halını bize sunmasından dogan bir sanat harikası diyebiliriz.. yazabiliyorsak var olabilirz.. var olabiliyorsak aslında biz kendimiziz..