Yazıyordum... Şiiri - İbrahim Yay

Ben şair değilim, yazıyorum basit ve düz.
Terimleri bıraktım, bunu da bırakmalıyım belki.
Hevesim, hevessizliğimden geliyor sessiz,
Sonuncusu olacak yazılarımın bu sanki.

Derdim var anlatamam, ağızsız bir canavarım.
Kibrim var insanlığa, içlerindeyken utanmalıyım.
Ayrı tuttum kendimi, üstün görmedim ama,
Bir yerde durup, farkımı ortaya koymalıyım.

Evet... zormuş durmak, bırakmak, ölüm gibi...
Bilincin kapanmamışken zehir tesir etmiş sanki...
Kendime zarar veriyorum, basit sanmayın beni...
Yazdıkça inadına, ruhum içinden koparıp attı beni...

Yara yok, kan yok, acısı var izi yok sanıyordum,
Özü var, sözü var, ökü yok tanrı olarak biliyordum,
Seni var, süsü var, beni yok, aşk sandım diyordum,
Sonu var, suçu yok, soru var, cevabı yok yazıyordum...