Yazıyor yazıyor yazıyorum

Yazıyor Yazıyor Yazıyorum ....

Ne mi yazıyorum mektup yazıyorum . Hemde iletişim araçlarının tavan yaptıgı günlerde mail sms anlık ileti v.b değil mektup yazıyorum ..
Evet mektup öyle gerekiyor çünkü daha önce hiç mektup aldın mı bilmiyorum ama ben zamanında çok mektuplaştım hiç şüphe etme becerebilirim hep çevrim içi görüşecek degiliz ya. Zaten bazen bundan başka çaresi de olmaz insanın kimini gönderir kimini gönderemez ama yazar yazar yazar

Herşey bitti .. Dedikten sonra başladı aslında .

Senden sonra hayatımı anlatayım mı sana? Anlatabilir miyim acaba? Yıkılışın anatomisini yapabilir miyim? Gözlerimde ki ferin sönüşünü hasret denen acının beni ne hale getirdiğini anlatabilir miyim? Gözlerini özlediğimi düşündükçe bakışlarımın nasıl donuklaştığını anlatacağım sana yanındayken bile seni nasıl özlediğimi hatırlıyorum da soluksuz kalmaktı sensizlik ve ben şimdi düşünüyorum da sensiz nasıl yaşıyorum hala? Belkisi var aslında yaşamak denirse buna yaşıyorum işte umarsızca .Bağlamam acı acı inler oldu senden sonra .Dönerdi seninleyken tüm dünya senden sonra zaman mı durdu dünyam mı çözemedim hala . Gel diye diye lal olacak dilim ? Dönecek yolların olmayışı mı ki sebebimiz ? Uzun zaman olmuştu seni görmeyeli rüyamda uzun zaman . Saatlerini sensizlikte yitirdiğim Küf kokulu anılarımın tozunu silmekten vazgeçtiğim

Bir zaman dilimi… Uzun zaman olmuştu sensizliğe alışalı şimdi neden çıktın karşıma? Rüyam da bile olsa neden güldün bana? Yüreğimi kasıp kavurduğunu mu bilmiyordun yoksa ya da o gülüşünü gördükçe erimekte olduğumu hissedemiyor muydun? Seni kalbime yazarken kalemler küçüldü onlar küçüldükçe aşkım büyüdü evet özlüyorum seni mi bizi mi bilmiyorum biz vardık da iz mi bırakamadık ki hayata? Kelamsız selamsız bir ayrılığa boyun eğerken bakışlar bile boşluğa dikilmişken kaderim sensiz yazılmışken kelamlarım kulağına ne fısıldardı acaba ?

Seni seviyorum.. kirpiklerimdeki ıslaklık özlemim olduğundan kalbimdeki sessizlik kalbimde sessizlik kalbim sessiz kalbim sensiz kalbim bensiz dar geldi hayat bana ruhum bedenime dar geldi sonunda. Ölümü istemiyorum ama yaşadığım da bir nevi ölüm nasıl olsa O rüyama gelişin var ya zamansız zararsız bir rüya kelimelerim konuyor dudaklarıma rüyam da bile susuyorum sana ben gitmedim demek istiyorum Ben gitmedim.. Seni severken gitmeleri sevmedim ben demek istiyorum Ender Bakır ın bir ezgisi var bedenim de degil ruhumda sızı sızlıyor şimdi ruhumda sensizlik nasıl bir feryatla inliyor sağır olacağım sanki az sonra ünlemlerim düşmüyor geceye Şerh koyamıyorum kalbime artık sevme diyemiyorum benliğime sevmeler seni mahvetti böyle diyemiyorum o artık gelmeyecek diyemiyorum acıya şikayetsiz katlanılırdı da sensiz katlanılmıyor anlasana

Anlasana bu sana hiç yazmadığım bu sana hiç yazamadığım bir mektubun satır aralarında saklı kalanlar . Saklımda olan yara tükendim yokluğunda geçmiş zamanda şimdi ciğerlerine dolan savrulan küllerim olacak ama ve geldim son satır aralarına .Seni sevmek var ya hep var olacak her insanda seni bulmak ümidi ile çırpınan her merhaba da seni o gözlerde tarayan Seni özleyen yanım İçimde derinlerde bir yerlerde seni özleyen
Vedaları sevmedim hiç ben Satırlara son verirken Şunu merak ediyorum Hoşça kal diyecek ken içimde bir burukluk çiçek açtı Buruk bir vedanın Hazin kokulu çiçeği Acaba hayat da bize son verirken Hazin kokulu çiçekler açılmış mıydı Ayrılık kokusu her yanı sarıp Gözlerini yakmış mıydı ?

09.01.2020 14.25