bir tatlı kız!..bu günlerde onu duydukça, insan sevgimi kabartan mayaya kavuşmuş gibi oluyorum...alıyorum bu mayayı, taaa çocukluğumun diline yapıştırıyorum!..öyle bir bağırıyorum ki; herkes dönüp bana bakıyor, bütün gazeteler beni yazıyor, onlarca televizyon kanalı beni gösteriyor!.hatta, üç bacaklı sehpaya gerdiği tuval üzerine beni resmediyor ressamlar!.bir köy çocuğunun yüzü yansıyor; bakan ve gören gözlere!..renkli giysiler içine saklanan ufacık bedeni nasıl da güzel anlatamam!.insanın tutup öpesi geliyor!..
onun “yazıyaaa, yazıyaaa, yazıyaaa” diyerek; uyuyanları uyandıran, olup bitenleri öğrenmeye duyarlı insanları başına toplayan ses tını var ya; beni çocukluğuma, köyden çıkıp bir yatılı okulun ilk yılına kadar sürüklüyor!..
“yazıyaaa, yazıyaaa, yazıyaaa..” söylemi, tam da benim çocuk dilimle çakışıyor ve ben bu dili köyde bırakamamış olan biri olarak, kullanıvermişim yatılı okulun ilk günlerinde!..
geliyan, gidiyan, yapıyan, bakıyan demişim mesela!..
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
"Yazıyaaa yazıyaaaa yazıyaaa"
değil de şimdi,
"parayaaa parayaaa parayaaa
hayat bedavaaa" diyeni arıyor, kulağımız, gözümüz,
Olmayan bilincimiz Örtmenim,
Alıştırıldık,
"Şartlı tepki" vaziyeti bizimkisi
Tıpkı "pavlov'un enikleri" gibi,
Maalesef!
Ben yine de "iyi" yıllar diliyorum,
Son umut kırıntısı ile...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta