Sonbahar ve kış da, ilkbahar yazla,
Koşturur insanı yazı tepenin,
Âşıklar sözüyle çaldığı sazla,
Coşturur insanı yazıtepenin.
Dağın yamacına evler kurulmuş
Kimisi genç ama kimi yorulmuş,
Burada her sene şenlik olurmuş,
Hoş durur insanı yazıtepenin.
Keramet sütünde belki yağında,
İhtiyarlar bile gençlik çağında,
Solunda Afyon var Uşak sağında,
Taş durur insanı yazıtepenin.
Atatürk’ten almış güzel adını,
Sebzesinden çalmış bükme tadını,
Her işte imece eri kadını,
Diş durur insanı yazıtepenin.
Havası bir başka suyu bir başka,
Töresi bir başka huyu bir başka,
Endamı bir başka boyu bir başka,
Yaş durur insanı yazıtepenin.
Tarhana nohuda yandım haşhaşa,
Her düğün ziyafet olur peş peşe,
Nineler dedeyle kalır baş başa,
Eş durur insanı yazıtepenin.
Kayıt Tarihi : 9.3.2011 20:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Kocabey](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/09/yazitepe-yy.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!