Yazıt-23 Şiiri - Xeylaz Nîgaş

Yalnızlığın en sahici zamanlarında
Ne sığına bileceğim
Limanlarım vardı
Ne de
Batırabileceğim kağıttan gemilerim
Yasak bir dilde
Türküler söyleyince
Döner sandım
Vuslatlar aşka
Çocuktum bilemedim
Gecelerin en koyusunda
O geceler ki
ölüme eş
telaşlı birer keder
Ve kimsenin
keşfetmediği limanlarım
sahillerinde martı cesetlerinin olduğu
tüm düş tohumlarımı bıraktığım
deniz kabuklarım
ve her gittiğim limanda
k
a
n
a
y
a
r
a
k
özlediğim eski benim
ve gerçeklerim
mermeri bile salya sümük ağlatan
gerçeklerim
okkalı bir masala
satarım şimdi
tüm gerçeklerimi…