Yazıt-17 Şiiri - Xeylaz Nîgaş

Topal bir yelkovan sıkışmıştı
Sanki saatlere
Zaman gecikiyordu
Tarihin sahih zamanlarında
Bir varmış bir yokmuş la başlayan
Masalların
Değişmez hurafesiydim sanki
Esnek esnemelere gebe
Ertelenmiş bir uykuydum
Sana…
Arsız sayıklamalarım olacaktı
Bir köy çeşmesinde paklansaydım eğer
Tanrısını yitirmiş
Bir din gibi bakıyorum
Şimdi
Tüm ibadet yerlerinin
Afsunlu yaralarına
Oysa…
Parmaklarımı bile kesmiştim
Kabuk tutsun diye
Kaşınan yaralarım
Ama zamandı bu
Ne topal bir yelkovan
Ne de
Ölü bir tanrı durdurmazdı
Derler ki
Güçlü bir rüzgar varmış
Ölü toprağını savurup
Düşleri uykulara dağıtan
Ondan açtım tüm yelkenlerimi