Kadınım…
Akkor tözüm
Bedenimi kezlerce
Bedeninin özsuları
Akıntıları ile
Vaftiz ettiğim
Berrak ırmağım
Sana giden her yolum
Bir ipek yolu
Her kervan
Bir hicret alameti
Eski benlerimden kalkan
Kadınım…
Kök salma arzum
Kalbim bir muska artık
Sol yanımda taşıdığım
Kalbim
Bir muska
Beni zehirli günahlardan sakıyan
Kadınım…
Aforoz bedelim
Çarmıha gerildim
Yakıldım da
Bitmedim
Ah…
Hiroşima’da Halepçe’ de
Gözümün akisinde
Kaç Medusa öldürdüm de
Kaç tanrının mezar taşını
Kanımla yazdım da
Nebi imzasını attım
Bir bilsen
Kadınım…
Mabedim
Beni gerçek olmadığıma inandıran
Uslu rüyam
Uslanmadım
Tütsüler yaktım tapınaklarda
Dirhem dirhem
Yitirdim de kokumu
Bir körelmiş aşk kaldı
Bileyledim
Birde
İlk insana dair
Son inadım
SARHOŞLUĞUM
Kayıt Tarihi : 17.7.2005 19:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Xeylaz Nîgaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/17/yazit-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!