Yazıt-1 Şiiri - Xeylaz Nîgaş

Kime dokunsam
biraz benden eksilirim
de
mil çekilmiş beyinlere
salarım kökümü
bilirim tutmaz
çekik gözlü
ölü bir çavlanım çünkü
birer bir er doğmuş
biner bin er ölmüşüm
little boy* yakmış derimi
ondan işte
kaç gömlek
sıyırıp attım da
bulamadım tenimi
Kime dokunsam
biraz sizden eksilirim
de
çoğalır yalnızlığım
dolduramam...
öykünür
yine insana kanarım
bilirim
ciğerlerim küçük kanatlarımdan
soluğum yetmez
beni uçurmaya
da
inadına uçurumlara kanar
hendekler kazarım
kordonum kesilirken
sığındığım adaya...
Bakmayın öyle
rahimlere kök saldığıma
çamurlu sularda
kağıttan gemiler yüzdürerek
büyüttüm
içimdeki kaptanı
an olur da
bugünü dün ederse güneş
düşerim yine yollara
düşlerimden de öte
akrebin izinde...
İNSANIM ÇÜNKÜ
SONU YİTİK BİR DÜŞÜN
UYKU AREFESİNE
DÖLLENDİM.......

*little boy: 6 ağustos 1945 de Hiroşima’ya atılan atom bombasının ismi-ne kadar şirin bir isim cellat için