Borçlar neredeyse bitti, az kaldı,
Kinidos’lular artık rahata kavuşacaktı.
Faziletsizos rahat günlerin müjdesini verdi,
“-Sıkıntı ve krizler geride kaldı.” dedi.
Önümüzdeki yıl bolluk yılı olacak,
denizlerde balıklar çoğalacak,
yıldızlar gece parıldayacak,
güneş insanların içini ısıtacak
kış mevsimi bile artık olmayacak.
Terinos bunlara çok sevindi
sevinmekte de haklıydı
çünkü artık hareketleri zayıflamış,
gözlerinin ışığı kaçmıştı.
Arkadaşlarını bile uzaktan seçemiyor,
köpeği Tontonitos’u bazen göremiyordu.
Yazın yaşlanıyor denizde,
kışın kuruyordu hayal
odun sobasının arkasında, kahvede.
Keliternos’un da sırtı ağrıyordu soğukta.
Velhasıl sözün kısası nüfus kağıtları eskimişti.
Gençliği bir varmış bir yokmuş gibiydi.
Kilise çanlarının vurduğu
yağmurlu bir sonbahar günü sonu
vakit Terinos’a küstü,
onun için artık zaman olayı bitti.
Artık o bir çiçek olmaya adaydı,
Keliternos’un her gün gelip sulayacağı.
Kayıt Tarihi : 23.2.2007 22:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)