yazın…
Tarifini veriyim mutluluğun,
Öyle pasta, kek, böreğe yemeğe benzemez…
Kimsenin mutluluğu kimseye benzemez…
Yağından, şekerinden, tuzundan başlayarak herkes kendi tarifini uygular,
Bazısı fazla yağ koyar,
Bazısı az yağ ile saadeti yakalar…
İşin aslı kendini bilmekte…
Tuzu seven kendine göre tarifi koyar,
Sevmeyenin ise azıcık tuzda bile dili yanar…
İşin aslı kendini bilmekte…
Çünkü kendini,
tarifini bilen ne alete,
ne edavata gerek duyar,
Çay kaşığıyla, kendisiyle, elindekiyle
tarifini yakalar…
Mutluluğun tarifini verdim size,
yemek tarifinden benzersiz aslında…
İşin aslı kendini tanımakta
Kayıt Tarihi : 10.8.2024 14:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!