Gönüllüler sırada, Mehmetler, Ahmetler,Aliler,
Anaların gözü yaşlı,vatan uğruna ölüme ugurluyolardı,
Ezanlar dinecek,bayrak inecek diye;
Düşmanın üstüne korkusuzca yürüyorlardı.
Dillerde türküler Çanakkale içinde Aynalı Çarşı,
Kalplerinde Allah'u-Ekber naraları,
Dünya'da olmayan bu kahramanlık destanı,
mermiye karşı süngü takılarak temeli atıldı.
Gökten yağmur değil mermi yağıyordu,
Ecdadım bunlardan hiç korkmuyordu
Boşa yazmadı Mehmet Akif korkma sönmezi!
Vatan uğruna gözünü kırpmayan Aziz şehitleri.
Çarıklar yamalı,erzaklar sayılı,
korkutmuyordu göğsü imanla dolu olanı.
Bu imanla kaldırmış Koca Seyit 275'lik mermiyi,
Yazmamıştır tarih tekrarı olmayan Çanakkale gerçeğini..
Yedi düvele karşı zaferi göremedi,
Şehit Ali,şehit Ahmet bize armağan kıldı.
Yaz tarihte bunu mürekkep kana bunalı
Yazamaz hiçbir kalem, tutamaz hiçbir defter
Bu destan ancak gökten yağmur olup yağmalı.
Kayıt Tarihi : 26.12.2014 00:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ÇANAKKALE
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!