Bir İstanbul akşamındayım yağmur içinde
Dudaklarımda gezinir bestesiz bir şarkı
Adına yaşamak derler
Aşk derler
Buldum kendimi ölümlerde
Bunu ne yaşam
Ne de aşk bilemezler...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
