Ölmek istemezdim aslında
İntihara meyilli değildim.
Celladımın kılıcı halen kınında,
Yine de önünde eğildim.
Vursun diye boynumu,
Kesilsin diye sesler...
Ama bozmadı oyunumu,
Bitmedi henüz piyesler.
Her gün ölüyor gibiyim
İlerleyemiyor, ökseliyorum.
Ruhumu bölüyor
Ve yeryüzüne çiseliyorum.
Aslında kusmak istiyorum
Yeryüzüne dünyanın ufkundan,
Kursağımdan kesmek istiyorum
Kurtarmak için kendimi bu kuşkumdan.
Susmak bir fayda sağlamıyor,
Yaz öyleyse diyorum kendime
Yazdıklarım düşüncelerimi aklamıyor,
Sığmadıkça kendi bendime.
Bırakmam gerek kalemi elimden!
Biliyorum benim o cellat...
Kurtulmam gerek bu gerilimden
Kötüleşmeden katbekat.
Kayıt Tarihi : 9.5.2022 18:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!