Yazılıyor yurdumun viran Destanı

Yurdumun viran destanı yazılıyor,
Geçmiş olsunlarla geçiyor zaman,
Sahi geçmiş oluyor muydu?
Hatalı yapılan binalar,
Mezar oldu insanlara.
Öldük, yandık, yok olduk, yorulduk...
Yine gün kara...
Yine yürekler yangın yeri.
Ateş kor gibi düştüğü yeri yaktı.
Gece uzun katran karası.
Yırtı attı uykuyu, faşist bir fay hattı.
İçimizde kırıldı tüm feryadın fayları.
Gözler açılmadan yakalamıştı tarifsiz acı.
Duyunca gözlerim sel olup çağladı.
Nefesimi tuttum nefes olmak için.
Doksan dokuz depreminin mağduru olarak.
Ahlar, vahlar...
O neymiş bunun yanında.
Kendimden utandım.
İnsanlığımdan utandım.
Çaresizliğin içinde kayboldum.
Canlar dondu.
Zaman durdu.
Duyduk, Kahramanmaraş’daki çığlıkların sesi
Feryadı figan çaresizliğin,
Tarifi var mı bu acının?
Yurdumun viran destanı yazılıyor...
İnsanlığın gözleri önünde
acılar dilsiz,
Tarifi yok!
Nefesler tutuldu bir yürek sancısı.
Düştü geceye sancısı.
Ülkemde tek yürek oldu İnsanlık.
İnsanlığın bıraktığı İhanetin burukluğunda...
Koca koca şehirler yok olup gitti.
Dünyadan tüm insanlık el uzattı,
Görülmemiş bu acının feryadına.
Ne dil ne din, ne de insan ayrıştırmak,
Hiç biri yoktu...
İnsanı diğerlerinden ayıran,
İnsanlara umutlara uzattığı,
Sevgi elleri vardı...
Hayatlar susmuştu,
Gözlere hüzün yüreklere yangın inmişti.
Umutla yürekler birleşince,
Bir can bir umut, bir yürek bin umut oldu.
Kederli yüreklere örtü oldu.
Kararan kara geceden...
Güne güneş doğar mı?
Tarifsiz acıların üstüne,
Günlük tutamazsın bu acı günlere.
Hüzün yağmur gibi yağıyor,
Pervasızca geceden güne.
Merhabası olmayan,
Yorgun düşmüş bedenler,
Serüvenleri devam eden.
Depremlerin tanıdık acıları,
Yakar kavurur yürekleri.
Sessiz sessizliğin çığlıkları,
Sesimi duyan var mı ?
Ömür biçemeyiz acılara,
İnsanların canının yoktur affı, Ne demek imar affı?
Tasdik eder rant yaparsın,
İhmale rota çizersin,
İlimdir tek vicdan,
Vicdan denen tartısı olmayan,
Vicdansızlar çirkinliklere imza atar.
Yürekleri yakan göz yaşları kalpleri sıkarken,
Ahları çığlık çığlığa yüzünüze tükürür.
Amin olarak çıkar karşınıza,
Suskun sessizliğin çığlıklarının sesi.
İnsan soyunun canavarları,
Cehennem oldu ülkemin her köşesi,
Yaslı yüzler koşar gelir,
Hepsinde yürek sancısı,
Nene hatunları bitmeyen,
Vicdan tartısı insanlıktan olan.
Yurdumun güzel insanları destanı yazılıyor
Tarifisiz acıların üstüne
Viran olmuş yurdumun.

11.02.2023
~Gülay Özdemir ~