Yazılıyor, dökülüyor kaleme, ruhu kararm ...

yazmaktadır binlerce göz
binlerce parmak şıklamaktadır üzerinde daktiloların, tuşlarının
dökülmektedir kaleme, kağıda, yazıya
içinde çocuk canavarlarının olduğu, gerçek dışı sevgilerle öpenleri
sarıldığında, daha bir kan emenleri...

Yazıyoooor. yazıyoooor.
onlarca kafa yoruluyor bu düşüncelerle, bu düşüncelerle kendini yoğuruyor,
ve yazıyor duvarlara, köprülere, çöp tenekelerinin üzerine,
denize, havaya, buluta.
yazıyorlar, düşünceleriyle, enerjileriyle, fikirleriyle karşı duruyorlar için için.

Ğaya kuyusu sıfatlarıyla o sömürücüler,
yurtlarına, evlerine, barklarına, sessizce ve yumuşakça geldiklerinde,
karıncadan sessiz yaklaştıklarında,
yazıyorlar.
ki kağıt parçalarından dünyalar kuranlar,
gelecekte insan nesillerine ket vuramasınlar.
o ğaya kuyusu sıfatlılar da yazıyorlar, oynatıyorlar, evlerine sokuyorlar insan ırkının pisliklerini,
boğazına bıçak dayamış gibi de alıyorlar ne varsa ellerinde,
bahçelerinden sebzelerini alıyor, çocuklarının ellerinden taze kopartılmış elmalarını,
memleketin bir yerinde esnaf o ğaya kuyusucalara tapıyor iki kağıt parçası için,
o ğaya kuyusucalar da becerip bırakıyorlar kızcağızlarını, o, esnaf koyunlarına

Eyyyy insan oğlu,
şimdi sen, ben, o
karşı durmassa, elinden almasına mani olmazsa geleceği,
hangi kişi zamiri tutacak bizim yerimizi,
kimse yediği ekmeğini helal diyebilecek çocuğuna.
şimdi hemen şimdi kapamazsa o ğaya kuyusuca yüzünü aptal kutusunun,
o propaganda kanallarının.
nasıl diyecek 'ben direndim', nasıl diyecek 'ben direndim'
nasıl diyecek.

Nasıl diyeceksiniz.