Solan bir tek güller, çiçekler değil… Her ciğerime çektiğim havayla birlikte ömrümün hesabından bir hava daha düşüyor…
Kaç yıl kaldı, kaç ay, kaç saat, kaç dakika… Haydi, bugünü en güzel şekilde yaşamaya bak. Hüznü kederi, derdi bir kenara bırak…
Bir gülücük ver. Hesaba katmadan, o da senden olsun…
Yüzü asık gördüklerin – şu insan ne hayat doluymuş, desin. Bir gülücük ver, ister simitçi olsun bu isterse herhangi bir esnaf… Daha çok kazanacaklardır o gün.
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de