Beyler bu dünya hepimizin. Beyler ama bu ülke hepimizin değil...! Bu ülke için bir fidan bile dikmemiş, suyundan bile içmemiş hiç kimse bu ülkeyi kendisinin görmesin. Dirilerimizle olmazsa ölülerimizle buna karşı çıkarız. Bu ülke üzerinde kimse oyun oynamasın. Bir parça toprağımızı bile kimse sümen altı etmesin. Biz o bir parça toprak için yine ölürüz. Hele hele kimse bu ülkeyi satmaya kalkmasın. Vatan hainlerini biz Cehennem'de bile yaşatmayız.
Yumruğumuz Balyoz olur. İcabederse milyonlarca Balyoz. Ta en başa gideriz. Ergenekon türküsünü yine söyleriz. Beyler kimse ülkemizi babasının çiftliği gibi görmesin. Beyler kimse meclisimizde çocuk gibi kavgalar yapmasın! Sizleri bu HALK seçmişse bu Halkın istediği gibi davranın. Güçlü olan güçsüzü ezmesin, zayıf olan da zayıf olduğunu bilsin. Meclisimizde hele ki hiç yumruklaşmayın. Sözüm ötekine de, berikine de! Konuşarak anlaşın efendiler, hırlaşarak değil. Sizin üzerinizde halk vardır, köylü vardır. Tepenizde en tepenizde ise Ata'nın mavi gözler
İcab ederse kül oluruz, külümüzden doğarız. Ama kimseler gülümüzü koklamaya kalkmasın. Uyanık olun efendiler. Siz uyursanız eğer kendinize bu ülkenin dışında bir ülke kurun orada uyuyun. Halkın içine sinmeyen kanunlara imza atmayın. Bu ülke yeri gelince 'dev' ler doğurur. Ve devlerse hep cüce doğur.
Siyasete bulaşmamalı yazım. Ama herkes anlasın dediğimi. Kapalı değil açık olun, karanlık değil aydınlık olun.
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta