Yazılarım: Ne güzeldi sana yazmak

Duymadığın sözlerimdi sana dediğim. Ben iki kişi duymasındansa üç kişi duysun dedim, hatta dört, beş. Sana yazdığım her şeyi bir düşün. Bu yüzden ben sana yazmadım, her yazdığım şeyi. Cümleler tek tek tükendi. Elim de sızladı, kalbimde. Nerde olduğum önemli değil. Dünyanın bir yerindeyim... Ses veriyorken burda etrafımda herşey sessizdi ilk defa. İçimden geldiği gibi yazıyorum yine. Ve okuyacağını biliyorum. Ve şimdi bağırsam- çağırsam hiç duymayacağını.

Ne kadar uzağız biz senle böyle. Ve ne kadar yakınız. Herkes sana yazdım sanacak ama ben herkese yazacağım yine. Ne varsa kalbimde saklamayacağım. Açık olacağım. Herkes ben gibi mi? Saklanmak kimlerin işi. Kaç kişiden saklanabileceksin. Bulmayacak mı biri seni en kuytu köşede bile. Yazmak istiyorum yazmak. Yazarsam rahatlarım şimdi...

Bu mektup olsun, herkes okusun, sen de oku emi. Kimse bilmesin neden bunları yazdığımı. Yarına ışık tutmalı, yakamıyorsak da bir ışık bugün? Gece karanlık olur. Karanlık aslında gece değildir biliyor musun? Karanlık insandır. İnsan karanlığın en kara tarafıdır. Anlamaya çalışırım her insanı. Ama güçsüzüm her insanı anlayamayacak kadar... Bakar O, görür O, Hisseder O... İnsan bir bulmaca, bir labirent. Ben herkesi anlasam der, ve kimse beni anlamasa! Saklanmalı evet inadına. Kaçmalı senin gibi insanlardan. Kendisine tahammül edemeyen başkasına nasıl edebilir ki?

Yazmak istiyorum daha. Parmağımda güç kaldığı kadar. Yanlızlık adama yazdırır. Birde aşk yazdırır. Birde şu Kdz Ereğli. Ben neredeyim biliyor musun? Senin beni tahmin ettiğin en uzak yerdeyim. Kendimleyim. Yazık. Cümleler bir bir eriyor. Sen bu satırları tek tek okudun mu? Sana yazmadım ama sadece BEN en baştan dediğim gibi. Belki de sadece sana yazdım. Şimdi bana sana aşık diyecekler. Yo değilim. Sadece Yanlızım. Kdz Ereğli'de dalgaların sesinden bile uzağım. Gel gör beni, gel gör buraları. Sensiz ne halde taş- duvar, sokak- cadde. Sensiz ne halde damarımdaki kan. Gel, gel diyeceğim sana. Ama bir daha gitme.

Ben var ya ben iki kişiye yazmaktansa üç kişiye yazmayı tercih ederim her zaman. Üçüncü kişi belki hakkımda iyi yazar! Ne güzeldi sana yazmak. Size. Artık bitmeyecek cümlelere son bir nokta koymanın zamanı geliyor. Bu şehre sırtımı dönüp gitsem, gitsem herkesten.. Kimsenin olmadığı yer de yanımda olsa kağıt- kalem... Son
2012