Bundan dört yıl kadar önce Kdz Ereğli CHP ilçe merkezinde. O günlerden tanırım Mustafa Abiyi. Sevdiğim, saydığım, simidimizi paylaştığım bir abim olmuştur kendileri. Aslında abim değil babam yaşındadır. Saygı gösterdiğim biridir. Hal- hatır sorduğumda, abi bugün nasılsın dediğimde bana hep,
_ Kötü olmak için bir sebeb yok, derdi. Yok demi abi, derdim. Yok... Derdi. Bu hayata hep pozitif bakan negatifi hayatından hayat felsefesinden çıkaran abimin bu cevabı hoşuma giderdi. Ne güzel. Gel zaman git zaman oradaki işimden ayrıldım. Sevdiğim, saydığım abi/ ablalarımdan ayrı düştük. Mustafa Abi ile yolda karşılaştığımda hep eski cevabını verdi.
_ Nasılsın abi,
_ Hala kötü olmak için bir sebep yok...
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta