Uyku geldi gözlerine... Uyudular yüzlerce yıl... Bir gün değil iki gün değil, üç gün değil, yüz gün değil, iki yüz gün değil...
Kaçtılar zalimin elinden. Kaçtılar hidayete... Kaçtılar tek tanrıya inandıkları; kaçtılar ' Allah' dedikleri için... Kıtmir adlı köpek de bu gençlerle 'ölümsüzlüğe' uyudu... Evet yakalanmayacaklar ve öldürülmeyeceklerdi...
Kaç yüz yıllık bir rüyaydı bu!
Neler görüyorlardı ki? Uyanmak istemiyorlardı...
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta