Yazılarım: Divanyolu Dergisi ya da Divan ...

O son yazısını gazeteden yırttım ve ajandam da sakladım. Kibone'M... Aradan zaman geçti Kibone'M oldu Divanyolu... Bende o yazıya nispetle demiştim ki 'Divanyolu'M...

Bilir misin? Ben Sevgi Ailesi'nin de bir ferdiydim... Muammer abi'yi tanıdığım ilk günden beri... Kim mi bu Muammer Abi... Muammer Erkul canım... En az 2 Ve 200'lülerin binlerce, milyonlarca, milyarlarca olduğu günümüzde o ilk günkü gibi duruluğunu, efendiliğini, duruşunu bozmayan, yürüdüğü yolun hakkını veren bir abi. Bir öğretmen...

Çekirge Çetin'in babası... 19 Yıl ve artı bir ay 'Stop' demiş bir abi... Samimi yazılarını okuyanlar bilir ki o zamandan bu zamana 'Sevgi ailesi' de onunla büyümüştür... Şimdi 20 yaşındadır o zamanların en küçüğü... O son yazısında şöyle demişti:

'Dersin ki o an kendine: Seç yolunu!

Bu yol 'Divanyolu' olarak gün ışığına çıktı... Bu dergi birinci sayısında 'İlk' olmanın sancısı ile ilk doğumun tüm sıkıntısı ile elime ulaştı şüphesiz... Bana özel kampanyadan yararlandım... Üstelik benim de kendimce hayli sıkıntım vardı. Bir arkadaşım imdada yetişti... Ve masamda bu ilk sayı duruyor kaç gündür... Okuyup bitiremedim... Ve sevdim...

'Şöyle diyorsun: Peki sen yapmazsan, kim yapacak?

O son yazısında bunu da demişti... Bende! Ben de abone olmazsam kim olacak demiştim. Ama abone olmakla bitmiyor ki... Ve bu yazıyı yazmalıyım...

***

Bugün- yarın 2. sayı elime ulaşacak...

Derginin ön yüzünden değil en arka yüzünde 'SU GİBİ' yazısı.

'Hadi sen şimdi 'su olduğunu' düşün ve kendini 'su gibi' hisset...

Su gibi bir dergi ve su gibi okunacak bir dergi...

Hayat ver...

(Su gibi) Vazgeçilmez ol!

***

Ne de olsa bu dergi siz alsanız, almasanız da, masanızda olsa da olmasa da yine çıkacak... Yine yerini alacak... Ama aşık olana 'Bağdat'ı sormayacaksanız İstanbul'u hiç sormayacaksınız... Aşık bilir mi yolunu... Yol bulur mu yolunu... Bilmem. Ama yürekleriyle yazan kimselerin 'Divanyolu Dergisi' tam size göre...

Belki içinde ilerleyen safhada bir şiirimiz de olur, kimbilir...

Olmasa da olur değil mi hem?

Dergimiz çıkmaya devam etsin de!

***

Terleyenler Olmasaydı...!

Eğer elinizde bir gün bu dergi, bu ilk sayı olursa... Muammer Erkul'un 'Önsöz' olarak yazdığı 'Terleyenler Olmasa' makalesini de okuyunca bu yazdıklarımız o zaman 'Tam' olacak... Ve beni tam anlayacaksınız.... Söyleyemediklerimi de siz tamamlayacaksınız o zaman inşallah!

'Bir derginin her satırı ya bir acının feryadıdır yahut bir sevincin haykırılmasıdır, diye biz de onun gibi deyip yazımıza son noktayı koyalım öyleyse...!

06.02.2014