Ben elma vermeye çalışan bir kavak ağacı değilim. Ben elma vermeye çalışan, bunun sancısını çeken bir elma ağacıyım. Nihayetinde bakın elmalarım olacak, yiyeceksiniz!
Elma ağacı gibi elma vermekten bıkıp usanmayacak nesil gerek bize!
Toprağında varsın dikenli gül yetişsin, dikenli de olsa gül yetiştirecek nesil lazım bize!
Küsüp gitmeyecek nesil lazım bize.
Bu toprağı işleyecek, nakışlayacak, yazacak, bu toprağı okuyacak ve sahiplenecek ataları gibi, böyle bir nesil lazım bize.
Su gibi nesil lazım bize.
-Bir yürek lazım bize, yine delice atacak, Allah sevgisi, peygamber sevgisi ile dolu... Bir yürek lazım bize hep ülkesi ile atacak!
Bayrağına söz ettirmeyecek, boynunu büktürmeyecek, eğdirmeyecek, indirtmeyecek... Bazı ülkelerin çocukları gibi bayrağını paçavra gibi görmeyecek, giymeyecek, icabında uğrunda ölecek nesil lazım bize! ! !
13.06.2014
İbrahim ArslanKayıt Tarihi : 13.6.2014 13:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!