Bir çiçek kopar ki yüreğinden, Onu annene veresin, bırak onun hakkı da ancak, böyle ödensin... 365 gün hediye verin annenize, babanıza. Boynuna sarılmanız, öpmeniz, hatrını sormanız, yüzüne gülmeniz, bir dediğini iki etmemeniz de hediyedir onlar için. Benim annem yok. Bunu annesi olanlar bilmez. Yani benim güneşim yok. Güneş yoksa ışık yok, sıcaklık yok. Öpün annenizi başucunuzda buluyorsanız eğer. Onunla geçen her gününüzün, dakikanın kıymetini bilin. Ve annelik çok zor. Siz karnına düştüğünüzde başlıyor onun sizinle bağı.
Sadece anneler gününde annelerini hatırlayıp, hediyeler alan evlatlara sadece acıyorum… 365 gün 6 saat annelerin günüdür! Böyle ilan edilmeli.
12 Mayıs 2011
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta