Bir çiçek kopar ki yüreğinden, Onu annene veresin, bırak onun hakkı da ancak, böyle ödensin... 365 gün hediye verin annenize, babanıza. Boynuna sarılmanız, öpmeniz, hatrını sormanız, yüzüne gülmeniz, bir dediğini iki etmemeniz de hediyedir onlar için. Benim annem yok. Bunu annesi olanlar bilmez. Yani benim güneşim yok. Güneş yoksa ışık yok, sıcaklık yok. Öpün annenizi başucunuzda buluyorsanız eğer. Onunla geçen her gününüzün, dakikanın kıymetini bilin. Ve annelik çok zor. Siz karnına düştüğünüzde başlıyor onun sizinle bağı.
Sadece anneler gününde annelerini hatırlayıp, hediyeler alan evlatlara sadece acıyorum… 365 gün 6 saat annelerin günüdür! Böyle ilan edilmeli.
12 Mayıs 2011
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
