Kaçtı adam. Yıllardır beklediği aşkı buldu. Buldu ve ondan kaçtı. Aşık olacak durumda değildi ki. Yüreği bir kadına vurmalıydı vuracaksa. Bir kadının olmalıydı olacaksa. Bu kadını her ne kadar kendisi değilde 'kadının' diye kader koymuşsa da... Seviyordu kaderin 'kadının' dediğini üstelik ama aşık değilse de!
İki beden bir olabiliyor, biliyordu. İki beden, iki vücud birbirini tamamlayabiliyor, tam anlayabiliyordu. İki vücüd birbirine yaşıyor, birbirine ağlayabiliyordu. Öyleyse başka bir kadına gerek yoktu. Hayatta bir erkek ihtimal ki iki kadın ile ilişki yaşayabiliyor. Ama bu, bu adama tersti. Sırılsıklam aşkı yaşayabilirdi, o sonradan bulduğu aşkı. Ama o buna güle güle dedi, elveda dedi..
Gidecek miydi şimdi o kadın. Bir kadının lügatinde pes etmek var mıdır. Bu durumdan sonra 'Şeytan' kimliğine mi bürünecekti kadın. Yoksa sana da eyvallah 'temiz kal' diye gidecek miydi. Ve hiç ama hiç bir zaman bu adamın kapısını bir daha çalmayacak mıydı!
Aşkı bulmuştu, yaşayamamıştı adam. Aşk yaşamak nasıl olur, belki de kaçamak olur... Belki de günah olur... Ve yazık olur 'Helal olan aşkı' yaşamıyorsan. Biri kırılır, biri incinir, biri ağlar... O kaderin kendisine nimet olarak verdiği eşini çok seviyordu. Ve onu ağlatmak istemiyordu. Ama bir kadın ve bir erkek ağlayacak mıydı illa ki geride...
Ağlaması mı gerekiyordu.
Yuvası daha sıcaktı adamın. Adam o kadının sıcaklığını hep merak etse de, yuvasının sıcaklığını korudu... Ve verdiği karara sahip çıktı... Soğutmadı yuvasını adam.
Kara gözlüsü belki ona aşıktı. Belki de aşık olunacak, aşkı yaşayacağı da tek o kara gözlüsüydü... Hatta belki aşıktı ona işte... Başka aşkları uğruna elinin tersi ile ittiğine göre....
'Korktuğum en büyük günah, günah gözlerin...
Her yalan sözle, iftira ekler,
Sayısız suçunu sırtıma yükler.
Cenneti müjdeler, ibadet bekler...
Şeytanın taptığı ilah, ilah gözlerin'
Diye Orhan Gencebay bitiriyorken şarkıyı o da yazısına son noktayı koyuyordu... Ondan başkasının olmayacaktı adam bir ömür. Söz veriyordu içinden... Başı dönüyordu. Belki hep en başa dönüyordu ama, başka aşkların ayağını kaydırmasına izin vermiyordu adam...
Giden gitmiş, kalan kalmıştı geriye.
Ta ki bir e- meil daha gelinceye kadar...
'Seni unutmaya çalıştım, unutamıyordum' diyordu...
Bir cevap yazacak mıydı... Yasağa, yasak olana bir adım daha atacak mıydı adam.
24.01.2014
İbrahim ArslanKayıt Tarihi : 19.3.2014 16:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!