Yazılarım: Aşkı sen kovalamazsın! Aşk se ...

İbrahim Arslan
1000

ŞİİR


15

TAKİPÇİ

Yazılarım: Aşkı sen kovalamazsın! Aşk seni kovalar. (575)

Kolay olanı söylemekti ve ben söyledim

Ben de senden giderim demesi kolay. Yol var ki bu yoldan gitmek hem zor hem kolay. Yürümelisin tek başına. Yürümelisin arkandan gelen var mı bilmeden.

Önünde ne var bilmeden?

Baktığın neresi olursa olsun. Duyduğun her şey, her şeyin içinde! Sen de her şeyden elini- eteğini çekmelisin. Benim gibi solumak istiyorsan havayı, beni seviyorsan peşimden gelmelisin. Peşimden geldiğini bilmeden... Ve benim de senin peşisıra gittiğimi görmeden! Peşin peşin söyle, taksit taksit söylersen, taksit taksit öldürür adamı sözler. Sen de bir kere öldür. Bin kere öldürmek yiğitlik değildir.

Sen Zor'sun. Kolay olmazsın. Kolay çözülmezsin. Bu yüzden beni bırakmak değil tutmak istiyorsun. Ve yine Sen bırakıyorsun ve tutmak isterken!

Yaşamalı insan yaşayacağı güne kadar. Biri olmalı yanıbaşında olan. Soluğu kadar yakın biri olmalı, soluksuz kalacağı güne kadar. Yanında kalmalı.

Sen bu yüzden mi peşimdesin. Ya da o biri ben miydim? Sana akmak isteyen, gözlerine bakmak isteyen. Senin hep yanında olmak isteyen. Sözümde mi durmadım. Sen mi sözünde durmadın. Hadi geçelim bunları, bana geç bunları de. Yine sevgiyle aç bana kollarını de!

Ben hiç bir yolumdan dönmedim ki. Senin yolundan döneyim. Mertlikte değil bu. Dal olan hiç bir kuşa konma dalıma demez!

Geriye baktığımda kimseyi görmedim. Geride de yoktun demek ki. Gerimde bile önümde bile olmadığını unuttun mu!

Sen biliyorsun beni. Ben biliyorum seni. Biz ikimiz ölümsüz, ölüleriz. Yaşıyoruz, yaşadığımızı bilmeden. Yaşamak benim için Sen'se, senin içinde Ben mi demek. İçinde sen olmayan kelimeler birer birer ölmeye mahkum. Her sözüm unutulacak. Belki şiirlerimi kimse okumayacak. Yeri zamanı geldiğinde sana söyler gibi son sözümü de söyleceğim herkese. Yeri zamanı geldiğinde susarak konuşacağım! Ben susarken konuşacak yazdıklarım işte.

Sonunda ne var bilmeden yürümek bu yolu! Benim gibi yürüsene sonunu düşünmeden. Sonunda mutlu son olmaz mı! Bu hayattan mutlu bir tablo çıkmaz mı sahiden!

Binbir kapının bir anahtarı olmaz ki! Ve binbir kapının bir anahtarı var,var say.. Binbir kapıdasın ya da binbir anahtar elinde bu da saçma değil mi. Şunu bil! Bir kapı var önünde ve bir anahtar. Bir kapıyı binbir yapan irade yok! Ve sende o bir kapıyı açacak cesarette var. O kapıyı açtığında karşında/karşılığında ne bulacaksın. Muamma! Açsana haydi, karşılığında, karşında, karşı karşıya kaldığında neler olacağını hiç düşünmeden!

Hadi aç o kapıyı, aç. Sözlerime takılma! İnan ki ben yokum o kapının arkasında. Hep hayallediklerin var belki. Açta bitsin şu çetrefilli bulmaca.

Bulmacanın sonu gelecek bulunca!

O bir kapıyı açınca ya bir kapı daha çıkarsa önüme diye düşünme! Sonrasını düşünme... Binlerce kapı var belki ama düşünme aç... Sonra bir kapı daha çıkarsa önüne o kapıyı açacak anahtarda sensin sadece belki! Elindeki anahtar ya da belki her kapının anahtarı... Tüm kapıların. Kapı ben miydim ya da kapıldığın bir düşün! Düşün bu düşün neresindesin!

Hadi çevir. Yolun sonu geldiğinde. Yolun sonu o bir kapıya getirdiğinde seni, ayaklarını. Kapının gerisinde ben varım/ yokum diye düşünme. Hayatın kapısına geldin. Yol bitti hadi... Geriye dönme, geriye dönmek yok bugün. Korkaklık yok bize. Hele Aşktan korkaklık yok... Dönersen gerisin geriye yazacak takvimler adını bir yerlere ' Aşktan kaçan kadın diye'...

Bu bir kapıyı geçmeden bitmez bu yol... Bu Aşk kapısını ben koydum önüne! Hadi yüklensene. Aşkı sen kovalamazsın! Aşk seni kovalar!

Eski bir yazım.

Son güncellemesi bugün olan!

20.08.2013

İbrahim Arslan
Kayıt Tarihi : 20.3.2014 09:41:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İbrahim Arslan