(Şimdi bir çözüm süreci vardı önümüzde fırsat, bir çözülme süreci vardı. Bu fırsatı değerlendiremezsek çözümsüzlük süreci devam edecektir. Haydi Türkiye, haydi anneler- babalar evladınız olan ülkemize sahip çıkalım. Bu yükün altına tüm Türkiye girmeyince mesafeler tam alınmaz! Size 2011 Yılında yazdığım yazıyla bir kere daha sesleniyorum.)
Anneler- Babalar!
Hangi derdimizi bitirmek istiyorsak, her derdin Lokman’ı anneler, babalardır… Toprağa yeni yeni şehitler düştüğü şu zamanda terörü bitirecek en büyük silah yine anneler, babalardır…
Kiminizin oğlu polis, kiminizin asker ve kiminizin ki ne yazık terörist. Dağları mesken etmişler, mayınlı tuzak kuruyorlar, hainlik yapıyorlar, kuytu köşede av yapıyorlar… Belki uzaktan seyrediyorlar, belki de keyifleniyorlar. Evet, av yapıyorlar. Ne yazık insan avı… Gencecik canları, yirmilik delikanlıları şu kara toprağa zamansız koyuyorlar… İstedikleri ne? Ve bu ülkenin isteyip de onlara vermedikleri…
Anneler, babalar!
Kiminizin oğlu ölüyor, kiminizin ki öldürüyor… Bunda birinci derecede suçlu sizlersiniz… Siz isterseniz terör kalmaz… Birbirimize silah sıkmak nereye kadar… Bu ülkenin canlarına kıyanlar o halde bu ülkede yaşamayın ekmeğinden suyundan içmeyin…
Hayırlı bir evlat yetiştirenlere sözüm olmaz, yavrusu küçük yaşta koparılıp evlat sızısı çekenlere sözüm olmaz,-bir kör kurşunla ölsün, terörist olacağına… Diyenlere burnum sızlar ve sözüm olmaz. Her anne-baba şüphesiz çocuğuna titrer, titremeli. Onları sevgiyle yetiştirmeli, onları şüphesiz gözetmeli, kollamalı… İnsan olan insan olmayanlara nispetle bunu daha güzel yapmalı…
Anneler babalar ağlamamalı… Biri diğerini anlamalı… Biri diğerinin gözünün yaşını silmeli… Ama niye?
Bu vatanın canları, Laz-ı, Kürdü-, Türk-ü…biz bir-iz, BÜTÜNÜZ… Adımız Ahmet, Mehmet. Dinimiz İslam. Diğer dinlere de saygımız sonsuz… Hoşgörüsü en fazla olan millet biziz. Zamanında Çanakkale’de düşmanlarımızı hep beraber yendik... O düşmanlar ki sürüsüne bereketti…
EY Bağdan beri dağdakileri yöneten, bağdakiler! …
Ellerine silah verdikleriniz, dağda, kampta eğittikleriniz, beyinlerini yıkadıklarınız, kanlarına başka kan enjekte ettikleriniz ne istersiniz? Derdiniz ne! Bu ülkeden kanlı elinizi çekip s…olup gidiniz. Yaptığınız teröristliğe bile sığmaz… Yiğit olan arkası dönük olana kurşun sıkmaz. Ellerinde uzaktan kumandalarla araç patlatmaz… Bebekleri hele katletmez… İnsanlığınızdan artık utanın.
Anneler, babalar!
Bir söz söyleyin çocuklarınıza... Küçüklüğünden itibaren adam gibi yetiştirin artık… Laf anlamazlarsa, sizi anlamazlarsa bizi hiç anlamazlar… Bazı dertlere lokman hekim sadece anneler, babalardır. Biliyorum ki dağdakinin de asker ocağındakinin de bir anne-babası var…
Bu ülke gözlerinden gözyaşı diye kan akıtan anne baba görmek istemiyor…
2011
Bir şiirimle anlatmak istediklerimi pekiştirmek istiyorum. Gelin bu terör sorununun kökünden bitirelim. Kazanan Türkiye için... Hepimizin kazanması için.
Kim Kazandı?
Bir senden öldü,
Bir benden öldü bugün.
Yarın oldu
Bir senden öldü,
Bir benden Öldü...
Böyle gitsin gitmesine de.
Kim Kazandı?
2012 Aralık
Kayıt Tarihi : 20.3.2014 09:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!