MUHAFAZAKAR HALKIN EŞSİZ SAĞDUYUSU
Bu halk sessiz ve derinden gidiyor. Bu halk muhafazakardır. Aslında bu tabir de yanlıştır ve hastalıklı bir yapı arz ediyor. Bu halkın yapısı iyi tahlil edilmedi. Hep aceleye getirildi. Hep ucuzcu bir yaklaşımla karşılandı. Aslında bu halk muhafaza değildir. Aslında bu halk devrimcidir ve kendisine yapılan her türlü hile ve desiseyi ustalıkla atlatan, yanlışı ve yanılgıyı tersine çıkaran, alt eden, entrikaları boşa çıkaran bir yapıyla tam bir devrimcidir.
Buna tam anlamıyla devrim denemez aslında. Bu bir diriliş hareketidir. Her defasında öldürücü darbeler alan bu halk, bu darbeleri ustalıkla savuşturmasını bildi. Bu öldürücü darbeler sonrası ölmesine kesin gözle bakılan, ölüme terk edilen bu inançlı halk tabakası, -aslında bu bir halk tabakası değil,millettir ve milletin en asil, hiç çürümemiş, hep sağlam ve temiz kalabilmesini bilmiş özüdür- her defasında küllerinden yeniden doğmasını bilmiştir. Bu yüzden bir bas’ ül- bad’el-mevt: yeniden diriliş, bir ihya hareketidir.
Bu millet hep dir ve uyanık kalmasını bilmiştir. Bu millet her türlü yıkım hareketini savuşturmuştur. Bu millet sağduyusuyla kendisine yapılanı sezmiş, doğruyu yanlıştan ayırmış, kendisine dost olanla, dost görünen düşmanları tanımış, ona hiçbir zaman inanmamış, hep inanır görünmüş ama bildiğini yapmaktan geri durmamıştır.
‘Hak bildiğin yolda yalnız gideceksin’ düsturuyla hareket etmiş, kimseye aldırmamış, dış ve iç düşmanların hile ve entrikasına derin sağduyusuyla karşı koymuştur. Bu entrika o denli güçlü olmuştur ki bazen ona yenilmiş, bu hileye aldanır olmuş, ama en ufak bir fırsatta yanılgısını telafi etmiş ve hile entrika sarmalından kurtulmasını bilmiştir.
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
