Kendilerine "devrimci" diyen 68 kuşağının sözüm ona solcuları temeli atılan ilk boğaz köprüsünü protesto etmişlerdi o zamanlar.
Sokaklarda "Kahrolsun Amerika, Tam bağımsız Türkiye," diye slogan atıyorlar ama ülkeyi ekonomik bakımdan ileri bir aşamaya taşıyabilecek yatırımları da bağımsızlık adına protesto ediyorlardı.
Şimdikilerin de babalarından hiç bir farkları yok. Bunlar da üçüncü boğaz köprüsüne, üçüncü hava alanına karşılar.
Montrö anlaşmasıyla üzerinde istediğimiz gibi tasarruf imkânına sahip olamadığımız İstanbul Boğazı'nı bay pas edecek olan Kanal İstanbul projesine de.
Enerji bakımından dışarıya bağımlılığımızı azaltacak olan Nükleer Santrallere, HES’lere de "Hayır!" diyorlar. Sonra da hiç utanmadan “Bağımsız Türkiye” sloganı atıyorlar.
Bu kendilerine solcu diyen Emperyalizm’in kuklalarının kırk yılda bir arpa boyu yol kat edememiş olma halleri tam anlamıyla traji komik bir hikâyedir.
Daha da komiği, gerçeğin tüm varlığıyla kendisini afişe etmiş olmasına rağmen görmemekte çocukça bir inat göstermeleridir. 18.08.2016
Kayıt Tarihi : 2.11.2020 17:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!