KENDİNİ AKILLI SANAN AHMAKLAR
İşin en zoru da bu; aslında büyük bir aptal olup kendini akıllı, hem de dünyanın en akıllı insanı sanmak. Bu da yetmiyormuş gibi kendisi gibi düşünenler dışında herkesi aptal sanmak. İşte aptallığın en ileri derecesi de budur ve bundan daha büyük aptallık olamaz.
Biz bu aptallığa aptallık da demiyor, ahmaklık diyoruz. Bu ahmak tipler aslında tek kelimeyle eblehtirler. Şimdi siz eblehin ne demek olduğunu soracaksınız. Söyleyeyim; ebleh aptallıkta en ileri seviyedir ve bu aptallığın sınırı yoktur. Ebleh herkesi ahmak kendini dünyanın en akıllısı sanır. Herkesi geri zekalı gördüğü yetmezmiş gibi kendini de gelmiş geçmiş çağların dâhisi, en ileri zekalı insanı sanır.
Gel gör ki gerçek bu adamın düşündüğünün tam tersidir. Çünkü bu adam her şeye tersten bakmaktadır ve bu yüzden her şeyi tersinden görmektedir. Amuda kalkmış elleri üstünde yürüyen bir adamdır o. Herkesi tepesi üstü yürür görmektedir. Dünyayı tersine gören bu adam her şeyi tepetaklak sanmakta, hem kendini aldatmakta, hem de kendi gibilerle beraber büyük bir travma yaşamaktadır.
Eskiler bu gibilere şöyle seslenirlerdi: behey sersem alemi kör herkesi sersem mi sanırsın. İşte biz de şimdi öyle söylüyor, bu aptallar güruhuna böyle sesleniyoruz. Behey ahmaklar güruhu siz kendinizi akıllı başkalarını ebleh mi sanıyorsunuz.
Bu zavallılar kendi gibi düşünmeyen insanlar gördükleri zaman onlara koyun diye hitap ediyor, onların kendileri gibi başkaları tarafından koyun gibi güdüldüklerini sanıyorlar. Oysa asıl başkaları tarafından güdülen kendileridir. Çünkü neyi niçin yaptıklarını bilmemekte, olayları kendi başlarına anlamlandıramamaktadırlar. Ne söylemleri, ne de eylemleri kendilerindendir. Hep başkaları onun ve onların gibilerin yerine düşünmekte, hep onların yerine konuşmakta, karar vermekte ve onları koyun gibi hatta tabirimi mazur görün it gibi gütmekte ve sürüklemektedirler.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta