HER ŞEY BOŞ
Dünya hayatı oyun ve oyuncaktan başka bir şey değil. lağib ve lehv. Hadis-i Şerif’te böyle geçiyor. lağib oyun, lehv boş, beyhude. 60 a yaklaşan ömrüm bana bunu çok açık bir şekilde ispat etti.
Hep boş şeyler peşinde koşmuşuz. Dünya dönmüş ben uyumuşum. Gözü açık uyumak işte buna denir. İnsanlar uykudadır, ölünce uyanırlar hakikati burada. Ebedi hayata karşılık bu geçici hayata bunca nasıl bel bağlamışız. Ebedi zevklere karşın fani zevkleri satın almışız.
Bir sınav dünyasında olduğumuzu unutmuş, buradan hiç gitmeyecekmişiz gibi planlar kurmuşuz. Ölüm içimizden birilerini alıp gitmiş ama biz uyanmamışız. Ölenler başkaları demişiz, onları ölümlüler sınıfına, kendimizi ölümsüzler sınıfına koymuşuz. Üstümüze alınmamışız yani. Ölümü kendimize yakıştıramamışız. Ölümü kendimize yaklaştırmamışız. Ebedi yaşayacağımızı, her şeyin böyle gideceğini sanmışız.
Yakınlarımız ölünce biraz sarsılmışız, ama ‘hayat devam ediyor’ diye kendimize telkin verip çabuk atlatmışız. Uğruna yaşanılası değerleri unutmuşuz, uğruna ölünesi değerlerimiz olmamış. Yiyip içmek ve eğlenmekten, günümüzü gün etmekten başka gayemiz kalmamış. Yeri gelince bunu da başaramamış, ölümü yeğler olmuşuz. Sanki ölünce kurtulacakmışız gibi. Kimimiz ölümü çabuklaştırmak istemiş hayatına son vermiş, kimimiz çok istediyse de bunu becerememiştir.
Küçükken hep büyümek istemiş, büyüyünce de erken yaşta yaşlılık hissine kapılmış bir olarak bu ilerleyen yaşlarda da gençlik hayalleri kurmuş, kendimi hep genç zannetmişim. Ne boş bir hayal ne büyük bir aldanış. Ne yalancı bir rüya. Evlenmek, çoluk çocuğa kavuşmak, onları büyütmek, evlendirmek ve yerleştirmek. Bir iş sahibi, bir yuva sahibi olmalarını sağlamak. Bir torun sahibi olmak, onları sevmek, emekli olmak. Bitmez tükenmez istekler, bitmez tükenmez dertler.
Tamamını Oku
