GİT GİDE BOZULUYORUZ
Ülkenin kalkınması toplumları manevi anlamda bozuyor. Maddi kalkınma ile birlikte manevi kalkınma olmazsa bozulma, metamorfoz gündeme geliyor, toplumlar maddi refahla birlikte ahlaki tefessühe uğruyor, geleneksel değerler yeni gelişmeler, paranın bollaşması, hayatın kolaylaşması karşısında bozuluyor aşınıyor git gide yitiriliyor.
İşte günümüzün en büyük sorunu da bu. Maddi kalkınma gerçekleşmediği yıllarda bu sorun oluşmuyor, iktidarlar sol görüşlü ve batı yanlısı olsa da toplum direniyor, karşı koyuyor, teslim olmuyor, kendi değerlerine sımsıkı sarılıyor, hatta o değerleri korumak uğruna üstün bir savaş veriyor. Hayatını bu çerçevede anlamlandırıyor, en ufak bir saldırı karşısında teyakkuza geçiyor, taarruz ediyor, bütünleşiyor. Hatta saldırganlaşıyor, yönetici erke karşı bir güç birliğine gidiyor, bu uğurda savaşıyor, hatta ölüyor, ölülerine şehit adı vererek onları kutsallaştırıyor. Bütün bir idealler zincirini bu değer etrafında şekillendiriyor.
Amma ülkenin maddi kalkınmasını başardığı dönemlerde ise tam aksi bir durum yaşanıyor. Toplum değerleri aşınıyor, halk duyarsızlaşıyor, daha fazla zenginlik daha fazla refah peşinde koşuyor. Konfor bağımlısı haline geliyor. Art arda üretilen konfor ve eğlence araçları insanları moral değerlerden uzaklaştırıyor, manevi değerler maddi değerlerin arkasında kalıyor, önemsenmiyor, ikincil durumda kalıyor, umursanmıyor, git git unutulmaya tek ediliyor.
İşte şimdi tam da öyle bir durumdayız. Ülkede yönetime gelen sağ iktidarlar döneminde maddi kalkınma ileri boyutlara taşınmış, ancak manevi kalkınma aynı düzeyde sürdürülememiştir. Sol iktidarlar döneminde ise tam aksi bir durum yaşanmakta, maddi kalkınma gerilere gitmekte, buna karşın manevi yaşantı yönetici erkin baskıları yüzünde halk tarafından sahip çıkılmakta yüceltilmekte savunulmakta ileri noktalara taşınmaktadır. Yönetici erkin bu değerlere sahip çıkar görüntüsü vermesiyle halkta bir gevşeklik, bir duyarsızlık görülmekte, işte tam bu noktada bir bozulma maddi kalkınmanın da etkisiyle büyük bir hız kazanmaktadır.
Bu gün 10 yıllık muhafazakâr iktidar döneminde y kuşağının yetişmesi ve ardında z kuşağına yol açması ve bu kuşakların kendilerini yetiştiren ortamı hazırlayan iktidara karşı ayaklanma çabaları tam da bu noktada odaklanmaktadır. Olayları bu zaviyeden göremeyen yönetici erki sorunu anlayamamakta ve çözüm önerileri getirememektedirler.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Umarım sorunun tespitine hem yöneticilerimiz hemde bizler bir çözüm bulabiliriz..Aslında önemli olan sorunu görebilmek ...gerisi gelir allahın izniyle...duyarlı görüşlerin ve paylaşımların için teşekkür ederim dost...selam ile...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta