Yazılan Pişmanlık Şiiri - Ahmet Kırımlı

Yine bir pişmanlıktır yazdığım
Ne ağır vebal kalemimde
Ve sonra sana hasret volkanlar
Şu ufacık bedenimde
Yine bir ayrılıktır yazdığım
Tartmaz yükünü kimseler
Hamalla taşınmaz
Zamanla aşınmaz
Ayrılık, bölünmez bir ayrılıktır
Nice gece ağıtları yakılır
Ve duymaz sevgililer
Bekleyen mahzun
Beklenenin adımları akla takılır
Yanar yüreği buram buram
Bu ne sönmez pişmanlıktır
Ama payesi yok salkım güneşin
Dünyada nefesi nefessiz alır
Yeşil değil ağaç, gök mavi değil
Yanar renkleri
Karası kalır
Kaleme düşen
İsimsiz düşten
Hazımsız pişmanlıktır...

Günlerin adı yok adından gayrı
Şerrinede razıyım yak ister hayrı
Sevgin kor ateş kül eder bağrı
Yine bir naçarlıktır yazdığım
Güzelliğe dönemz gözümün seyri
Af dilemek ne mümkün
Ne haddime özürler
Çiğnesen toprak gibi
Herbir hücrem gülümser
Kapananda dizlerine
Öldürsede dur demem
Kahreden sözlerine
Adım düşsün gam yemem

Yine bir pişmanlıktır yazdığım
Gözlerimden akıyorsun an ve an
Heyhad! böyle ateş var mı ki?
Düşünende tutuşsan
Ama yok Karagül'üm
Vazgeçmem...
Gönlüme yazmışım Sultanım diye
Başlarda zamanla silinir sandım
Övünürdüm akıllı adamım diye
Seni kaybeden büyük aptalım
Yine bir geç kalmış doğrulardır yazdığım