Yazıklardan Suçluyum Şiiri - İlhan Keskin

Tek başınayım, yalnız ve kimse olmadan
Geçmişini yargılamaktayım, yazıklarımın
Aptalca, neyse inandığım, cezalandırıyorum
Gözaltına alınıp, atılıyorum parmaklık ardına
Şimdi nerede diyorum, varken yanımda olanlar
Bir hal hatırın bile hesabı yapıldığını, anlıyorum
Akılıma verdiklerim geliyor, kendimi sorguluyorum
Kendimi yazıklarla suçlayıp, ağır cezada yargılıyorum
Gülen yüzler görünüyor, belli belirsiz, gözümün önünde
Maskelerin ardına bakıyorum, sırıtkan gülüşlerin
Ve duruşmam başlıyor, soruyor hâkim, suçun ne diye?
Söz alıyorum, geçmiş yazıklardan suçluyum, hakin bey
Sıra şahitlere gelince, aptalca verdiklerinden suçlu efendim
Karar verildi, yalnız tan muhabbet hapsi yedim, ömür boyunca