Yazıklar Olsun O, Namaz Kılanlara ki;

Riya için namaz kılan, yazıklara olur layık!
Bu hitaptan memnun olmaz, akil olan hiç bir ayık.

Gafil onlar salâtından, manasını bilmiyorlar!
Son Nebiye kulak verip, onun gibi olmuyorlar.

Onlar zekât, öşür vermez, verene de olur mani!
Kısacası bu işlere; münafıklık demiş Sani.

Kul sarhoşsa gaflet ile böyle haltlar olur zahir!
Ne yazık ki, kahir ekser; bu hususta değil Tahir.

Sırf namazla bitmez kulluk, devamına bakmak lazım!
Tamamını alıp dinden, hazmederek yapmak lazım.

İner, çıkar sabah akşam, zerre miktar yok terakki,
Kırk senedir namaz kılar, neresinde bak terakki?

Ne inceler ne de sorar, neler ister bilmez dini,
Nedir bilmez ifrat, tefrit, bilmez asla o, haddini.

Sınırları zorlar daim, hurafeyle eder amel(!)
Hakikati bilmiyor ki, sağlam değil çünkü temel.

Yardım yalnız haktan iken, türbelerden(!) medet bekler,
Arif manen uçar iken; cahil kullar hep emekler.

Ne âlimle düşer, kalkar, ne arife yakın olur,
Nerde boş laf edilirse, gidip ondan hak’ın alır(!)

Çağırsan da gelmez asla, sıkılırmış(!) beyin canı,
Oyun, oynaş yeri sanır(!) zavallıcık şu cihanı.

Çok coşarsa(!) hacca gider, hacıağa olmak için(!)
Yetmiş yıllık tüm kirleri; Arafat ta silmek için(!)

Orda bile uymaz hakka, ya kalp kırar ya gasp yapar!
Asansörde ve mutfakta, kırıp, döküp sıra kapar(!)

Ayda dört kez irşat olur(!) bir hatadan dönmez geri!
Hacca niye gider mü’min? Bundan asla yok haberi.

Hangisinden dem vurayım, bir değil ki binler hata!
Geçirmiyor hiç aklından, nadimliği asla, kat’a.

Veyl hatada musırlara! Rahmet hayal onlar için!
Bu hakikat bilinirken, dönmez onlar acep niçin?

İmanları çakma ise; ahirette zor işleri!
Hüsran ile sonuçlanır; kurdukları tüm düşleri.

Cihat ŞAHİN
31.07.2010-İZMİR