Yazıklar Olsun Şiiri - İsmail Ökkeş Polat

Anadolu'nun bağrından çıkan
Ve en çıldırasıya sıcağının ortasında demlenen bu kadim toprakların çocukları asla sevdiği bir insanı unutmaz.

Unutmanın en baskın olduğu dönemlerde bile asla beyninin kendisini ele geçirmesine izin vermez.

Çünkü unutmak istemediği birileri hep o güzel yerde durmasından kaynaklanan bir savaştır bu,

Çünkü ben sevdiğimi hiç unutmadım
Ve asla bu savaşı kaybetmeyeceğim
Bir esmeri ve sarı saçlıyı bağrına nasıl saplamışsa sevgi oku,

Bende sevdiğimi o çıkması söz konusu bile olamaz dediğim ok ile saplamışım yüreğime,

Bu kadim topraklarda sevdaları seven biri var.
Bundan ötürü,
İyiyim hemde çok iyi,

Bu serzeniş asla bir
Kırgınlık değildir,
Bu serzeniş asla bir
Dargınlık değildir,
Bu serzeniş asla bir
Gönül koyma değildir,
Bu serzeniş bir
Görünmeyen köprüden
Sallanarak geçme
Öyküsüdür,
Ve aşkın semasına yolladığım
Yanık bir Anadolu
Türküsü eşliğinde,
Yakılmaya hazır kıyılmış
Tütün lezzetidir,
Selam olsun Ülkem’in
Semalarını güzelleştiren
Teni Kan, Bakışı kızıl, beyaz gülüşlüye
Ufuk çizgisini süsleyen gelinciğim...

Selam sana,
Demir ve beton bloklar arasında yitirdiğim,
Orta yaş hallerim,
Kil toprağın kaşığa bıraktığı lezzetim,
Kül ile yıkanmış bakır kazanım,
Selam olsun sana ,
Sıra sıra dizilen tezekler arasında kalmış
Bir çift çilli yanaktan bakan gözlere
Selam sana eeyy,
Çocukluğu balçık duvarlara sıkışan evlat,
Selam bana,
Yazıklar olsun sana”yı heybesine koyan bana,
Yazıklar olsun bana
Yazıklar olsun,
Yazıklar.