Yazıklar olsun Şiiri - Sura Farzaliyeva

Yazıklar Olsun

Akıl baştan gider seneler yaştan.
Gözler şikâyetçi çatılan kaştan.
Aşklar sanal olmuş gönüller taştan.
Taştan gönüllere yazıklar olsun.!

Şeref şeref deyip şeref satana.
Karnı doyduğu an ekmek atana.
Yetim malı yiyip rahat yatana.
Hak hukuk bilmeze yazıklar olsun.!

Ana mukaddestir küfür edilmez.
Vatana millete fiyat biçilmez.
Haklı olmadıkça yemin edilmez.
Yeminden dönene yazıklar olsun.!

Adam değil desen kızar köpürür.
El malın öz malı gibi götürür.
Zayıfını bulsa kökte söktürür.
Arsıza yüzsüze yazıklar olsun.!

Başı sıkışınca dostumsun diyor.
Sen varsın ya daha ne olsun diyor.
Rahata erdimi sen kimsin diyor.
Nanköre zalime yazıklar olsun.!

Ağzı pis bir çuval açtıkça kokar.
Aman haa… değmeyin çıyandır sokar.
İçer biraları mal gibi bakar.
Kendin bilmezlere yazıklar olsun.!

Bilip yazmadığım daha neler var.
İspat isterlerse şahaneler var.
Yüzsüzde her zaman bahaneler var.
Haddin aşanlara yazıklar olsun.!

Ben garip Surayım gurbet içimde.
Ömrümce hep durdum kendi ölçümde.
Menfaat aramam dost seçimimde.
Haddin bilmezlere yazıklar olsun.!
Sura Farzaliyeva.