Yazıklar Olsun Şiiri - Harun Guven

Yıkıldı gönlümün koca mihenk taşı
Enkaz altında koydun yazıklar olsun
Doğrulturum sandım bu eğik başı
Kelle koltukta koydun yazıklar olsun

Bir okur bir konuşur bin yazardım
Her voltada adım adım seni atardım
Sabır denen tesbihte saçın çektiğim
Sehpada dara koydun yazıklar olsun

Kabir almaz toprak örtmez koysan beni
Bismillah deyip bir gayretle çıkarım geri
Senin yüzünden mesken tuttum iki metre yeri
Ölümü sürgünde koydun yazıklar olsun

Konuş desen artık kalmadı kelimem
Söylenecek ne bir söz nede hecem
Ele gün güneş ey benim karanlık gecem
Gün ışığına hasret koydun yazıklar olsun

Yazıklar olsun dağ gibiydim devrildim
Şu genç yaşta mum gibi yandım eridim
Kırılmazdım amma eğildim büküldüm
Aşkın adını isyan koydun yazıklar olsun