Yazık Sitemim Sanadır Yar

Bıçak kemiğe dayandı çaresizim...
Asla isyan etmedim,
Ne gelirse mevladan dedim.
Eyvallah çektim…

Ama ben de insanım!
Hani nerede sevdiklerim?
Sen neredesin ey sevgili yar?
Yanımda olması gereken dostlarım nerede?

Ne tutacağım bir el,
Ne de başımı koyacağım bir omuz...
Yok! Yok ki hani nerede?
Herkes iyi gün dostuymuş
Sen mutlu olursan, onlar da mutlu olurmuş,
Senin u/mutsuzluğundan kime ne?

Hayat devam ediyor.
Kalk, kaybolma karanlıklarda
Kimseden fayda yok sana
Aynaya bak ve kendine gel…
Şimdi hayatta kalma zamanı,
Dik dur!
Asla eğilme… Boyun eğme olumsuzluklara
Güçsüzlüğünü belli etme.
Her zamankinden daha da güçlü ol…

Hiç bir zaman gönül kırmadım, o tarafta olmadım
Her zaman gönüllerden yana oldum
Karıncayı dahi incitmedim…
Dik durdum, asla dikleşmedim

Her yer karanlık ve karanlıklarda kaybolmuş yalnızım,
Kimseden medet ummadım
Yalnızlığımı, yalnızlığımla paylaşırım
Geçtim artık her şeyi
Tek üzüldüğüm, “yanındayım” diyenler nerede?
Ne yazık ki boşluktayım.

Bir el arasam tutunacak bulamam!
Yokmuş bir dost, hepsi sözcüklerde kalmış!
Yalnızlığıma ses olacak, omzuna başımı koyacak…
Gözyaşımı silecek kim var?
Her şey, o, malum okuması hoş cümlede kalıyor
“Her zaman yanındayım”
Söylemesi kolay, uygulaması zor…
Bir kez daha anladım ki yalanmış her şey,
Kocaman bir yalan...

Ve ben açım, dostun sıcaklığına
Ve ben susamışım, o yar'in sıcacık busesine
Demek ki, bunca sene boşuna yaşamışım…
Sakın alınma ama sitemim sanadır yar...

Bu dünya bana çok dar geliyor
Sığmıyorum kabıma…
Kapattım gözlerimi,
Uzun zamandır bakmıyorum aynalara..
Her baktığımda arkamda silueti beliren,
Gülen kadına mı küsüm bilmiyorum.
Yazık… Hem de çok yazık…
Sitemim Sanadır Yar!

Mustafa Karaahmetoğlu
12.06.2013