Yazık Olmuş Dostluğa Şiiri - Alev Yavuz

Kör meşâleler aydınlatmış yollarımı
Işığında çirkin yüzlü gölgeler saklanmış.
Görememişim, yalancının gözlerini iyice.
Hissedememişim, aç nefsinin düşmanlığını.

Dost yüzünden böyle kırılıyor kalpler demek ki!
İnançlar; sevgiden yana böyle yara alıyor.
Mukaddes saydığın değerlerin yerle bir olurken,
Güvendiğin limanların iskelesini şüpheler kuşatıyor.

Yazık! ! Oysa sevgi kurtaracak bu dünyada insanı.
Zorluklar, yokluklar dostlarla aşılacak.
Kıl kadar sevgi varsa dost dergahında,
Kalplerde birikip, destanlar doğacak yatağından.

Sevgi yağmurları yıkamalı ruhumun ıssızlarını.
Acılarımın çaresi; ana tutkulu dost kucağı olmalı.
Umut güllerim; burcu burcu dost kokmalı.
Ölürken; gözlerimi sıcağı gerçek, dost eli kapatmalı.

25/03/2009