Yazık Oldu Süleyman'a Şiiri - Özcan Nevres

Yazık Oldu Süleyman’a

Bir defada dokuz keleter üzümü
Yoktu ondan başka taşıyan
Toska Haydardı babası
Yörük Fadime de anası
Su arkının yanına çökerlerdi
Ellerinde kocaman bir topan ekmek
Yanlarında tuz kabağı
Önce suya banarlardı bayatlamış ekmeği
Sonra da kabaktaki tuza
Katık ederlerdi tuzu ekmeklerine
Yemediler içmediler mal edindiler
Biz çok çektik
Çocuklarımız rahat etsin dediler
Varsıllığı yaşayamadan göçüp gittiler
Ölüm hak miras helal derler
İki kardeş malları tez bölüştüler
Süleyman payına düşeni
Çok tez çıkardı elinden
Otuz dokuz dönüm tarla
Otuz dokuz bine gitti
Üç kağıtçılar sardı etrafını
Sen ağasın
Ağalık sana çok yakıştı dediler
İç Süleyman
Pavyona gidelim Süleyman
Vur patlasın çal oynasın derken
Ele geçen para
Otuz dokuz günde bitti
Alkol bağımlılığı onu perişan etti
El açtı önüne gelen herkese
Ağam bir bardak şarap parası versene
Kimi hortumla su sıktı üstüne
Kış aylarının en soğuk günlerinde bile
Taş Hanın kapısız odalarından birini
Mekan etmişti kendine
Yatağı gazete kağıtlarındandı
Kadir gecesiydi kapalıydı meyhaneler
Şaraba alışmış bedeni
Kara kışın soğuğuna dayanamadı
Handa oynayan çocuklar buldu ölüsünü
Çok temiz kalbi varmış dediler
Ölümü bile kadir gecesinde oldu
Özcan Nevres 7 Kasım 2002