Yazık Oldu Kahveci'ye Şiiri - Celal Atay

Siyaset sahnesinden yine bir yıldız kaydı
Bu Kutup Yıldızı’ydı, Adnan Kahveci adı

Bin yılda birkaç ana böyle aslan doğurur
Onun gibi kaç kişi milletiyle yoğrulur.

Öyle genç, öyle temiz, öyle doğru ki özü
Kalkınmada ışıktı, aydınlıktı her sözü.

O millete âşıktı, millet ona sevdalı
Hep halkla beraberdi, halktan asla kopmadı.

Haksızlık karşısında çelik duvar olurdu
Sözleri de doğruydu, yaptığı da doğruydu.

Dürüst bir siyasetçi, büyük ilim adamı
Ne güzel yakışmıştı “Abdülmucid” lakabı.

İşçiyle iş başında, köylüyle sarmaş dolaş
Sağcı solcu demezdi, her kesimle arkadaş.

Hayatı baştan sona başarılarla dolu
Zamansız kaybettik biz, O “Harika Çocuk’u”

Zulme boyun eğemez, zalimi hiç sevmezdi
Yolsuzluk karşısında susmasını bilmezdi.

Vekildi bakan oldu, ama hiç değişmedi
Yoksulluktan yetişti,” Yalnız Şövalye” dendi.

Fakir doğdu, genç öldü, mertti mertçe yaşadı
Milletinin gönlünde taht kurmayı başardı.

ALLAH’IM O’nu bizden aldı götürdü erken
Bu kadar boş yaşamış, boş yaşayanlar varken!