Yazık oldu garibime,
Hem de çok yazık.
Ne etliye karışırdı,
Ne de sütlüye.
Köşesinde oturur
Seyrederdi olup biteni,
Tavşan pisliği gibiydi,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Zor anlarda insanların, içinden çıkamadıkları zamanlarda, neler yapabileceklerini kısaca özetlemişsiniz..iyi insan olmak yada olmamak farketmez, onurlu yaşadıktan sonra...Tebrikler..güzel vurgulanmış bir şiirdi...Ufkun YAREN
Bilmemeki garip mi demeli,
Pisipisine gitmiş rehmetli.
Niye karışsın ki ustam?
karışmak,
düşünmek;
tavşan pisliği olmaktan zahmetli..
Orhan Velice dizeler... Hayatın içinden.. Gönlüne sağlık...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta