Yazık Oldu Şiiri - Muammer Yalçın

Eğinnikle kim çaldıysa kapımı
Karıştı hep varım ile yoğuma
Kim aldıysa urganımı ipimi
Dur dedikçe düğüm attı düğüme

Yolunun üstüne kurdum iskele
Yıllar yılı bekledim ki dost gele
Bir yar için ağım attım rast gele
Yar beklerken el takıldı ağıma

Bir ömür tükenmez ah la amanla
Açığım kapanır dedim zamanla
Kurtulurum sandım az bir zararla
Az beklerken zarar oldu çoğuma

Hüzün dolu her yazdığım destanım
Sen anlayamazsın beni aslanım
Zamansız ekmişim bağım bostanım
Gül beklerken diken bitti bağıma

Minnet eylemedim yıldıza aya
Güneşim ısıtsın diyordum güya
Ha bu gün ha yarın doğacak diye
Gün beklerken karlar yağdı dağıma

Aldandım dünyanın sahte süsüne
Yalçınım ömrünün bu törpüsü ne
Boş yere harcandı pisi pisine
Yazık oldu benim gençlik çağıma