Yazık Oldu Şiiri - Sevgi Uz

Hani o siyah saçlarına aklar dolmazdı?
Hani ışıl ışıl yanan gözlerine yaşlar dolmazdı?
Hani o gamzeli yanakların, hiç solmazdı
Yıllardan korkmazdın sen! Sana bir şey olmazdı...

Sana göre her şeyin en iyisini sen bilirdin
Herkese yan bakar, hep hor görürdün
Küçük dağları sen mi yaratmıştın ki?
Sürekli, böbürlenip dururdun...

Neşe sendin, sevinç sendin, kader nedir? Bilmezdin
Daima gülerdin, kahkahaydı hayatın senin
İhtiyacın yoktu ki, kimseyi umruna takmazdın
Şimdi onlar da takmıyorlarmış seni, anlarsın...

Sözde Allah'ın en sevgili kuluydun
Yoktu üstüne; çünkü sen en uluydun
Kendini ne sanırdın ki? Eğilmezdin, tabuydun
Korma! Kimse yaklaşamaz sana, işte sen buydun...

Hiç bir şeyden korkmazdın, ölüm bile güçsüzdü yanında
Şimdi duydum ki; yenik düşmüşsün ona
Hiç sevmezdin kara toprağı; şimdi yorgan olmuş sana
Anlamı yoktu bir demet gülün, şimdi, bayram olmuş sana...

Pervane olmuyor kimse etrafında, bir mezar taşı baş ucunda
Sen yoksun belki,şimdi; son görev düşen bana
Yine dualarım senin için, dudağımda
Ben huzurluyum; ama; yazık... Yazık oldu sana...

17 Kasım 1989