öyle başını yaslayıp düşünme,
dalma boşluklara, boşluklar acıdır.
çeker insanı, ta içine çeker,
ve sen bunun farkına bile varamazsın.
öyle mahçup mahçup bakma gözlerime,
gözlerim doludur, yüreğini oraya sığdıramazsın.
ne mutlu sana autabiliyorsan kendini,
geçmişe bir silgi çekebiliyorsan ne mutlu.
pencerene anıları dizen rüzgar ağlatmıyorsa seni,
ve şiirler senin için artık birşey ifade etmiyorsa,
ve takvim yaprakları yüreğine batmıyorsa, ne mutlu.
hep düşüncelisin bu sıralar hep dalgın,
umarım benimle aynı şeyi düşünmüyorsundur.
lakin gel gör ki,
yüreğim seni göstere göstere sevmeye devam ediyor.
lakin gel görki,
altı parça resmin hala koynumu süslüyor.
ve ben hala aptalca seni unutmaya çalışıyorum.
olsun sen beni hatırla sadece,
ben senin için öleyim.
sen beni unutma, ben sana köleyim.
ama ne sen benim ol nede ben senin,
hayat bu işte kalleş ne yaparsın güzelim
kader şte yazımız boşver herşeye boyun eyelim,
gel biz senle kabirde birleşelim...
Kayıt Tarihi : 4.4.2008 10:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!